NOMAΡΧΙΑΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΡΚΑΔΙΑΣ
«Τα βουβά πρόσωπα της τραγωδίας».
Δεν ξέρω αν το δράμα της Νομαρχίας είναι σαν τις αρχαίες επαναλήψεις τραγωδιών. Έχει όμως οπωσδήποτε και το στοιχείο του παραλόγου. Ένα κακό έργο (αποτυχία) δεν μπορεί να επαναλαμβάνεται. Το ίδιο και μια λάθος συμμετοχή. Ανεξάρτητα αν είσαι πρωταγωνιστής, δευτεραγωνιστής και τριταγωνιστής. Και προπαντός βουβό πρόσωπο.
Γι’ αυτό είναι απορίας άξιον η εμμονή του νεαρού Νομαρχιακού Συμβούλου Γιάννη Σμυρνιώτη να συνεχίζει να παίζει στην ίδια «Νομαρχιακή Τραγωδία» το ρόλο του βωβού προσώπου. Και μάλιστα με τον ίδιο χορηγό (για ποιητή δε μιλάμε, αφού πρόκειται περί επαναλήψεως).
Φαίνεται όμως από την παράδοση πως αυτά τα βουβά πρόσωπα είχαν το χαρακτηριστικό της ασημαντότητας. Παράδειγμα: Ο Δημοσθένης αποδοκιμάζει τον αντίπαλό του με τη φράση: Εσύ ετριταγωνίστεις και εγώ εσύριττον, δηλαδή εσύ έπαιζες (άθλια) το ρόλο του τριταγωνιστή και εγώ σε αποδοκίμαζα με σφυρίγματα. Όπως βλέπετε γι’ αυτά τα βουβά πρόσωπα, τους δορυφόρους(σαν τους Νομαρχιακούς Συμβούλους), κανείς δε νοιαζόταν ή δεν τους έπαιρνε στα σοβαρά.
Ο Παντελής Τσιλιβής, κατά τα εγκαίνια του προεκλογικού του κέντρου στην Πλατεία Αγίου Βασιλείου, περιέγραφε με λόγο και επιχειρήματα το ανύπαρκτο ουσιαστικά έργο της Νομαρχίας με μια απλή λέξη: ΑΠΟΤΥΧΙΑ. Και εμείς μορφωνόμασταν για το αμόρφωτο έργο του Νομάρχη. Αυτά τα λίγα.
Υπάρχουν όμως και τα λιγότερα. Την επόμενη βραδιά καθόμασταν ήσυχα στην αμαρτωλή πλατεία με το νομομαθή και δικηγόρο Γιάννη Αναγνωστόπουλο. Την ησυχία μας διέκοψε απρόσμενα ο λόγος του νεαρού συμπατριώτη Γιάννη Σμυρνιώτη:
«Γιατί τα έλεγε χθες όλα αυτά για μη απορρόφηση των χρημάτων και για τα ανύπαρκτα ουσιαστικά έργα της Νομαρχίας ο Παντελής Τσιλιβής; Εγώ τα είπα και τα έχω γράψει (μιάμιση σελίδα) πολύ νωρίτερα». Τώρα εγώ δεν κατάλαβα. Για σχήμα πρωθύστερο τα έλεγε ο Συμπατριώτης;
Φαίνεται όμως πως ακόμα και τα γραπτά υπομνήματα λειτουργούσαν στο Νομαρχιακό Συμβούλιο σαν Πιστοποιητικά Βαρηκοΐας. Και έτσι την απάντηση έδωσαν δυστυχώς, ευτυχώς και αναγκαστικά τα μεγάφωνα της Πλατείας Αγίου Βασιλείου. Γιατί σε ένα αναποτελεσματικό Νομαρχιακό Συμβούλιο που δήθεν διαχειρίζεται ένα υπαρκτό αποτυχημένο έργο, η φωνή του βοώντος εν τη ερήμω επαναλαμβανόμενη μετασχηματίζεται σε φωνή «βοός εν ερήμω». Και μεταξύ «βωβός» και «βοός» δεν υπάρχει, φωνητικά τουλάχιστον, και μεγάλη διαφορά. Για νοητικές διαφορές δε γίνεται λόγος στην Αρκαδία εδώ και κάπου τέσσερα χρόνια.
Και το δράμα παίχτηκε σε συχνές επαναλήψεις με τα ίδια ή σχεδόν τα ίδια βουβά πρόσωπα. Το «εσύ επρωταγωνίστεις και εγώ εσύριττον» λεγόταν μόνο στα «Μεγάλα» ή το πολύ στα «Μικρά Διονύσια». Καίρια όμως στιγμή της κριτικής είναι η αποτελεσματική στιγμή. Και τα πράγματα ήδη δείχνουν σταθερά το αποτέλεσμα: Την ανατολή μιας καλύτερης μέρας.
Παναγιώτης Φ. Δαλαμάγκας.