ΤΟ ΟΧΙ των Αρκάδων ή πώς διορθώνεται ο Ηρόδοτος...
Ο από πολλού ληξιπρόθεσμος Σύμβουλος Φιλολόγων Αρκαδίας, παρουσιάζει μια έντονη αρθρογραφική δραστηριότητα! Νάναι άραγε οι προθανάτιες αναλαμπές ή κατά το κοινώς λεγόμενον το «κύκνειον άσμα του. Ίσως! . . .Πάντως δεν θέλει να εννοήσει ότι η ιστορία τουλάχιχστον,δεν είναι αερολογίες ούτε μυθιστόρημα που γράφεται από μνήμης! . Αλλά και όταν γράφεται με παραπομπές σε κείμενα, πάλι πρέπει να ελέγχονται και τα προηγούμενα του αποσπάσματος χωρία, για να αποφεύγονται οι παραποιήσεις των νοημάτων!!! ..Τα αποσπάσματα των συγγραφέων δεν μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε κατά το δοκούν, αλλά να αποδίδουμε αυτό που λέει ο συγγραφέας. Εκτός και αν θέλουμε να κάνουμε διορθωτικές παρεμβάσεις.
Και γιατί τα γράφω όλα αυτά; Διότι στις 24-10-91 εστάλη στους φιλολόγους Αρκαδίας κείμενο (αριθ. Πρωτ. 141) του Συμβούλου με διάφορες σκόρπιες και ασύνδετες σκέψεις.
Από αυτές τις σκέψεις αντιγράφω το πιο κάτω απόσπασμα: «Εκτός από τις ευχές μας (στο Σχολείο Τεγέας) για «καλή επιτυχία» (άραγε γιατί «καλή» υπάρχει και «κακή επιτυχία»;) προσθέτουμε μόνο πως η παραδομένη ρήση ΑΡΚΑΔΙΗΝ Μ’ ΑΙΤΕΙΣ: ΜΕΓΑ Μ’ ΑΙΤΕΙΣ ! ΟΥ ΤΟΙ ΔΩΣΩ . . .(Ηροδότου 1,6.2) αποτελεί την πιο παλιά μορφή του ΟΧΙ. Ήταν το ΟΧΙ των Αρκάδων στους στρατοκράτες της Σπάρτης. . .).
Και ότι μεν είναι η πιο παλιά μορφή του ΟΧΙ είναι σωστό! Ότι όμως είναι το ΟΧΙ των Αρκάδων από πού και ως πού; Αν είχε διαβάσει μια μόνο γραμμή πιο πάνω τον Ηρόδοτο θα έβλεπε ότι αυτό το ΟΧΙ δεν το είπαν οι Αρκάδες, αλλά η ΠΥΘΙΑ του Μαντείου των Δελφών, στην οποία είχε απευθυνθεί ο Βασιλιάς της Σπάρτης Χαρίλλος...
Και να το κείμενο του Ηροδότου: «Και δη σφι ουκέτι απέχρα ησυχίαν άγειν αλλά καταφρονήσαντες Αρκάδων κρεσσοντες είναι εχρηστηριάσαντο εν ΔΕΛΦΟΙΣΙ επί πάση τη Αρκάδων Χώρη. Η δε ΠΥΘΙΗ ΣΦΙ ΧΡΑ ΤΑΔΕ:
«Αρκαδίην με αιτείς κλπ ..»
Είναι λοιπόν κατάδηλον, και δεν επιδέχεται παρερμηνεία το χωρίο, ότι την απάντηση για λογαρισμό βέβαια ίσως των Αρκάδων την έδωσε η Πυθία. Δεν ερεύνησα να δω βέβαια τι λόγους είχε η Πυθία, ώστε να δώσει τέτοια απάντηση. Πάντως στη συνέχεια ο Χρησμός γίνεται συβιλλικός, γιατί φαίνεται ότι δίνει την Τεγέα! ..Πάντως οι Σπαρτιάτες άφησαν ήσυχη την Αρκαδία και στράφηκαν στην Τεγέα! ...Εκεί όμως σε μια κρίσιμη στιγμή της μάχης επενέβησαν οι Τγεάτισσες και νίκησαν τους Σπαρτιάτες και έστησαν ξεχωριστό Τρόπαιο! ...Έπιασαν δε αιχμάλωτο και τον ίδιο το Βασιλιά τους.! ...
Αυτά είναι τα ιστορικά γεγονότα! Όσο και να είμαστε Αρκάδες η αλήθεια είναι αλήθεια!!! ..Αλλωστε φίλος μεν ο ΠΛΑΤΩΝ φιλτάτη όμως η ΑΛΗΘΕΙΑ! ...
Από την Τρύπα μου και τη σκοπιά μου.
ΤΟ ΣΚΑΘΑΡΙ
Σημείωση: «Διά πλείονας πληροφορίας καταφύγετε εις την Εγκυκλοπαίδεια ΠΥΡΣΟΣ. Τόμος Ε΄ σελ. 532...).