ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ, Τρίπολη, 24 Ιουλίου 1990.

Σχολεία Νομού Αρκαδίας

ΘΕΜΑ: Επικοινωνία.

Βασική λειτουργία της γλώσσας είναι η επικοινωνία. Γι’ αυτό και η σημερινή διδασκαλία μας στο Γυμνάσιο και Λύκειο γίνεται με την επικοινωνιακή μέθοδο. διδασκαλίας. Έτσι όμως έχουμε και τους διάφορους γλωσσικούς ρόλους, που παρουσιάζουν ποικίλες μορφές ανάλογα με το επίπεδο επικοινωνίας.
Στις αρχές Ιουνίου επικοινώνησα με Ο.Λ.Μ.Ε. –Ε.Λ.Μ.Ε. με ένα «δίγλωσσο» κείμενο επικοινωνίας. Αν όμως δεχτούμε (όπως είναι και το σωστό) ότι το πρώτο μέρος (Αγγλικά) ήταν αντί φωτοτυπίας, τότε έχουμε απλά ένα μικρό κείμενο φωτοτυπημένο και ένα σχόλιο. Κάποιοι θυμήθηκαν με το πρωτότυπο την απεργία των Άγγλων ανθρακωρύχων, κάποιοι σκέφτηκαν πως ο πολύ σημαντικός όρος «κακέκτυπος» τους θυμίζει την απεργία του 1988 και ότι η πρόσφατη απεργία των Καθηγητών ήταν «κακέκτυπό» της. Η σημασία δηλαδή του κειμένου ήταν τα μνημονικά αποτελέσματα του ίδιου ερεθίσματος, διάφορα όμως για κάθε δέκτη. Το μόνο λεκτικό περιβάλλον του κειμένου, τα ποικίλης ευρύτητας συμφραζόμενα (CONTEXT) , ήταν ο αποστολέας και οι αποδέκτες (Σύμβουλος –Ο.Λ.Μ.Ε.- Ε.Λ.Μ.Ε.).
Το περιεχόμενο της σημασίας του κειμένου μπορούσε να επεκταθεί με την προθετικότητα (πρόθεση) του αποστολέα και των αποδεκτών. Αποδέκτες όμως σε δεύτερο επίπεδο (δια μέσου ΕΛΜΕ) ήταν και τα Σχολεία Ν. Αρκαδίας. Ένας από τους αποδέκτες ήταν και ο φιλόλογος Δ/ντής Τ.Ε.Λ. Τρίπολης, που απάντησε (περιέργως) με δημοσίευμα στα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΝΕΑ» της Τρίπολης.
Για την ορθότερη εκτίμηση της επικοινωνιακής λειτουργίας ενός κειμένου (εδώ “STRESS OF TEACHING”) είναι ανάγκη να λαμβάνονται πάντοτε υπόψη και οι τρεις παράγοντες:
Ποιος μιλάει (Σύμβουλος…..).
Σε ποιον μιλάει (ΕΛΜΕ-ΟΛΜΕ-ΥΠΕΠΘ….).
Πότε μιλάει (Χρόνος απεργιακής έντασης…..),
Για να φανεί καλύτερα η σημαντική(σημασία-σημασίες) του κειμένου. Εδώ όμως οι παράγοντες 2 και 3 αγνοήθηκαν.
Το κείμενο του κ. Ποντίκη είναι κατάλληλο δείγμα για τη μελέτη της προθετικότητας (πρόθεσης του γράφοντος). Όσον αφορά τώρα το ασήμαντο του περιεχομένου του (όπως ισχυρίζεται) καθένας έχει την προσωπική του εκτίμηση. Όσοι όμως έζησαν την ένταση, το STRESS, του τελευταίου διμήνου έχουν τη δικιά τους ο καθένας βιωματική προσέγγιση στο κείμενο. Εκτιμώντας την τότε κατάσταση το έστειλα σαν βοηθητικό στοιχείο αυτογνωσίας. Πάντως ευχαριστώ τον κ. Συνάδελφο γι’ αυτό του το κείμενο και για κάποια άλλα που απαντάει ή νομίζει ότι απαντάει σε δικά μου κείμενα. Αλλά θα πρέπει να παρατηρήσω ότι δεν μπορεί να πάει ένα σχόλιο σε εφημερίδα και στους αναγνώστες της, όταν αυτοί αγνοούν το πρώτο κείμενο αναφοράς (αυτό δηλ. που έστειλα σε ΟΛΜΕ-ΕΛΜΕ).
Ελπίζω σε κάποια συνάντηση του Σεπτεμβρίου να υπάρξει πρόθυμη και παραγωγική συζήτηση πάνω σ’ αυτά τα κείμενα του κ. Ποντίκη. Έχουν ένα πολύ σημαντικό σημείο, τη γνησιότητα. Και χαίρω ιδιαίτερα, όταν από κάποιο συνάδελφο προβάλλονται κάποιες αντιρρήσεις σε γραπτά που στέλνω στο σχολείο σας (που το θεωρώ και σχολείο δικό μου).
Επιστρέφοντας όμως πάλι στο αρχικό σχόλιο του κειμένου μου θα διαπιστώσετε πως μιλάει για «Πολλά» κακέκτυπα. Άρα τα υπόλοιπα (περισσότερα) αφήνει να τα βρείτε μόνοι σας. Είναι η συνειρμική διάσταση στη λειτουργία της γλώσσας και των κειμένων.
Και αυτό είναι «ανοιχτό κείμενο».
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς.
Ο Σύμβουλος του Σχολείου σας