ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ 1990.
-----------------------------
Όταν ένας χώρος είναι ανάλημμα ηρωισμού
Παύει να είναι λεξικό λήμμα.

Γι’ αυτό δεν μπορείς να πεις η Αρκαδία
είναι ανάγνωσμα Ιστορίας.
Ούτε πηγαίνω, περπατώ, τρέχω.
Ούτε κι ακόμα βηματίζω.
Ούτε ανεβαίνω.

Ο Σύνδεσμος Φιλολόγων μας έμαθε κάτι απλό.
Στο χώρο αυτό του ηρωισμού ο επισκέπτης
Συλλαβίζει την ιστορική κλίμακα.
Επί του βήματος.
Για να μας δώσει μια καινούργια διάσταση.
Την Αρκαδία του ιστορικού ηρωικού ορίζοντα.
Των μικρών και των Μεγάλων.

Ο Σ. Φ. μας έδωσε το δικό του μέτρο.
Μια μέρα σαν κι αυτή είναι μια μέρα
των Μεγάλων Επιλογών.

Μέτρο ζωής για μας.

Ευχαριστούμε για τη γη, τον ουρανό,
Για τα ψηλά βουνά των βράχων.
Μέτρο ζωής για μας.

Αυτή η μέρα λικνίζεται στις δρυς και τις βαλανιδιές.
Στους πρίνους και τα ελατόδεντρα της κλεφτουριάς και του Μαινάλου.
Στα Τρίκορφα της ιστορίας βηματίζουμε κι αυτή τη βραδιά.
Στο χορό των μεγάλων της θυσίας.

Εμείς που βρικολακιάζουμε στην καθημερινότητα του βίου
Και έχουμε ανάγκη από το γνήσιο αίμα του ηρωισμού.
Για να περπατήσουμε στο σκοτάδι της πληκτικής …..

Τουλάχιστον ο Σ. Φ. μας δίνει κάθε φορά το σημείο εκκίνησης.
Χρέος δικό μας είναι η ευθεία πορεία.
Πορεία εθνικής ανάτασης.

Ο τόπος μετρά το ανάστημα του
μόνο με τα ανασηκωμένα βλέφαρα.

Ευχαριστούμε το Σ.Φ. που μας έμαθε
να κοιτάζουμε το γαλάζιο ουρανό.

Τρίπολη, 1990.