ΤΕΡΤΣΕΤΗΣ-ΠΟΛΥΖΩΪΔΗΣ και 2ο ΛΥΚΕΙΟ
«Έπαινος Αρετής»
Η ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ, -αναπληρώτρια φιλόλογος καθηγήτρια της τάξης Γ-3 του 2ου Λυκείου Τρίπολης, για τη διδασκαλία της 27-4-1990 κατέθεσε τα εξής:

1) Ότι πριν από το Πάσχα «είχε ζητήσει από το Σχ. Σ. να κάνει μια διδασκαλία Νέων Ελληνικών στην τάξη μου» και ότι λίγες ημέρες πριν από την 27-4-1990 «ορίσαμε την ημερομηνία της δικής του διδασκαλίας, καθώς και το κείμενο με τίτλο «Σύννεφο με παντελόνια» του Βλ. Μαγιακόφσκι που υπάρχει στο σχολικό βιβλίο».
2) Ότι «κατά την προηγούμενη ημέρα ζήτησα από τα παιδιά να είναι παρόντες κατά τη διδασκαλία από τον κ. Σχ. Σ.».
3) Ότι ο εγκαλούμενος στην αρχή της διδασκαλίας του «αναφέρθηκε με γενικούς όρους στη λειτουργία της λογοτεχνικής δημιουργίας. Τόνισε ότι για να ερμηνευτεί σωστά ένα λογοτεχνικό κείμενο πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη το δημιουργό, σε σχέση με τις συνθήκες της ζωής του στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, κατά την οποία «δημιουργεί», την προσωπικότητά του γενικότερα και την τοποθέτησή του την ιδεολογική ή οτιδήποτε άλλο στη ζωή και στην κοινωνία. Επίσης εξετάζουμε το μήνυμα του κειμένου με αντικειμενικό τρόπο. Και οπωσδήποτε σημαντικό ρόλο στην «ποιητική» λειτουργία παίζει και ο δέκτης. Η ποιητική λειτουργία ολοκληρώνεται, όταν δημιουργείται προβληματισμός στο δέκτη και ο προβληματισμός αυτός εκφράζεται ελεύθερα».
4) Ότι «μετά τη γενική αυτή τοποθέτηση-ενημέρωση επιχείρησε να δείξει στην τάξη την ποιητική λειτουργία με βάση τέσσερις περιπτώσεις λογοτεχνικών κειμένων. Συγκεκριμένα αναφέρθηκε 1) στο ποίημα του Αρχιλόχου «Η ασπίς», το οποίο και απήγγειλε από στήθους και σχολίασε εννοιολογικά. Στη συνέχεια απομονώνοντας τις λέξεις αυτού του ποιήματος «άγαλμα» και «αγάλλομαι», έδειξε τη διαφορετική τους χρήση μέσα στο ίδιο το κείμενο, χρήση στην οποία επανήλθε σε επόμενο κείμενο. Στη συνέχεια, με αφετηρία μια επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο της Τεγέας, παρουσίασε εκείνη τη στιγμή 2) μια αυτοσχέδια λογοτεχνική δημιουργία του, θέλοντας να δείξει σύμφωνα με τα προηγούμενα πώς ένα σχόλιο (μέσα) σε μια λέξη ή σε μια φράση μπορεί να προσδώσει κάποιο διαφορετικό περιεχόμενο, ή πώς η τελική αυτή σύνθεση μπορεί να αποκτά διαφορετικό περιεχόμενο για τον κάθε δέκτη. Στη συνέχεια, και σε σχέση με όλα αυτά και κινούμενος μέσα στο ίδιο πνεύμα, προχώρησε
3) στην ανάγνωση ενός κειμένου με τον ενδεχόμενο τίτλο «Αγαλμα» («Παν εφ’ ω τις αγάλλεται»), στο οποίο αναφέρθηκε από καθαρά λογοτεχνικής πλευράς και δεν επέμεινε στο μήνυμα του κειμένου. Στη συνέχεια πέρασε 4) στην παρουσίαση του ποιήματος του Μαγιακόφσκι, πάντα κινούμενος στα πλαίσια του τρόπου λειτουργίας του λογοτεχνικού λόγου, και αφού έγινε η παρουσίαση του έργου από καθαρά λογοτεχνικής αλλά και εννοιολογικής πλευράς και έγινε ο απαραίτητος σχολιασμός και με τη συμμετοχή των μαθητών, ολοκληρώθηκε η διδασκαλία του μαθήματος».
5) Ότι υπήρξε σχετική συμμετοχή των μαθητών, ιδιαίτερα στα τμήματα διδασκαλίας τα σχετικά με το αυτοσχέδιο σύνθεμα του κ. Δαλαμάγκα και το κείμενο του Μαγιακόφσκι».
6) Ότι «αρνητική αντίδραση νομίζω ότι δεν υπήρξε εκ μέρους των μαθητών κατά την ώρα του μαθήματος».
7) Ότι «μετά όμως περίπου από μια εβδομάδα μου είπαν ότι τους είχε κάνει εντύπωση το αυτοσχέδιο κείμενο, ενώ μια μαθήτρια, η Μαλεβή Παγκράτη, μου είπε ότι δυσαρεστήθηκε από την ανάγνωση του κειμένου «Το Αγαλμα»».
8) Ότι δεν είχε εκδηλώσεις γι’ αυτή τη διδασκαλία εκ μέρους γονέων των μαθητών.
9) Ότι για τη διδασκαλία αυτή είχε συζητήσεις με το Διευθυντή του 2ου Λυκείου, με τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Δ. Ε. και με συναδέλφους της.
10) Ότι ο Δ/ντής του Λυκείου της κ. Ιω. Κοκόρης, κατά την 4η διδακτική ώρα της 27-4-1990, την κάλεσε, ζήτησε να μάθει λεπτομέρειες για το τι έγινε κατά την ώρα της διδασκαλίας και μου μετέφερε διαμαρτυρίες γονέων των μαθητών σχετικά με την ανάγνωση και το σχολιασμό του κειμένου του Σχ. Σ. κ. Δαλαμάγκα».
11) Ότι ο Προϊστάμενος της Δ/νσης Δ. Ε. λίγες μέρες μετά την 27-4-1990, σε επίσκεψή του στο 2ο Λύκειο, είχε συζήτηση μαζί μου. Του ανέπτυξα με λεπτομέρειες τι έγινε στην τάξη. Σχολίασε ότι δεν έπρεπε να γίνει η ανάγνωση του κειμένου «Το άγαλμα» και τέλος μου έκανε, νομίζω, παρατήρηση για ποιο λόγο δεν αντέδρασα μέσα στην τάξη. Ερώτημα που, όπως είπε, διατυπώθηκε εκ μέρους γονέων των μαθητών».
12) Ότι «σχολιάζοντας συνάδελφοί μου αυτό το γεγονός της παρουσίασης του κειμένου «Το άγαλμα» στην τάξη, άλλοι είχαν θετική και άλλοι αρνητική άποψη. Μάλιστα, όταν έδωσα λεπτομερείς εξηγήσεις για τη διδασκαλία, οι αρνητικές εντυπώσεις μετριάστηκαν κατά πολύ».
13) Ότι η διδασκαλία του εγκαλουμένου «ήταν πολύ κατατοπιστική διδασκαλία και ότι αφορά τη συγκριτική παρουσίαση λογοτεχνικών κειμένων και ολοκληρωμένη, όσον αφορά το ποίημα του Μαγιακόφσκι».