ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
2ο ΛΥΚΕΙΟ ΤΡΙΠΟΛΗΣ’
Τρίπολη, 25 Ιουνίου 1990.
Αριθ. Πρωτ. 780.

Προς
Τον κ. Παναγιώτη Δαλαμάγκα.
Σχολικό Σύμβουλο Β/θμιας Εκπαίδευσης.
Ενταύθα.

Κύριε Σύμβουλε,

Ο εξουσιαστικός τρόπος με τον οποίο μου ζητάτε ν’ απαντήσω στο υπ’ αριθ. 100/18-6-90 έγγραφό σας με αναγκάζει ν’ αρνηθώ την απάντηση στο «δεκάλογο» των ερωτημάτων σας. Εξ άλλου σύμφωνα με το νόμο δεν είστε διοικητικός προϊστάμενός μου και συνεπώς δεν έχω υποχρέωση απευθείας απαντήσεως και μάλιστα σε θέμα για το οποίο διενεργήθη μόλις προσφάτως Ε. Δ. Ε. και κατέθεσα σχετικώς. Είμαι βέβαιος ότι οι ενέργειές μου στο θέμα που προέκυψε ήταν καθόλου σύννομες.
Δεν μπορώ όμως να μη επισημάνω τα εξής:
Α) Δεν αποδέχομαι τις δυσμενείς κρίσεις σας και τους βαρύτατους υποτιμητικούς υπαινιγμούς σας, που περιέχονται στο έγγραφο, για το πρόσωπο του Προϊσταμένου της Δ/νσης Β/θμιας Εκαπαίδευσης του Ν. Αρκαδίας. Θα ήταν ανοίκειο για μένα-αποδέκτη του εγγράφου σας- να σιωπήσω και να δημιουργήσω έτσι την εντύπωση ότι συμφωνώ με όσα γράφονται.
Β) Εκπλήττομαι για το αυταρχικό ύφος του εγγράφου σας προς συνεργάτη σας και διευθυντή Σχολείου, ο οποίος πάντοτε εφρόντισε να διευκολύνει το έργο σας κατά τις επισκέψεις σας στο Λύκειο, καλώντας σας μάλιστα να παρακολουθήσετε το μάθημά μου. Με ελέγχετε, Κύριε Σύμβουλε, δεκάκις για το ίδιο θέμα με το στερεότυπο ερώτημα «γιατί δεν το πράξατε;». Το ύφος του κειμένου είναι απαράδεκτο και ξένο προς την ευπρέπεια που πρέπει να χαρακτηρίζει ένα δημόσιο έγγραφο, ακόμα κι αν ο αποδέκτης είχε όντως διαπράξει τις παραλείψεις που επικαλείσθε, ούτε συνάδει προς το λειτούργημα ανώτατου εκπαιδευτικού, οι πράξεις του οποίου πρέπει να παραδειγματίζουν και να καθοδηγούν. Ειλικρινά λυπούμαι που αναγκάζομαι να το επισημάνω.
Με την προσήκουσα στο λειτούργημά σας τιμή
( Υπογραφή )
Ιωάννης Κοκόρης
Φιλόλογος.