ΔΕΣΠΟΙΝΑ Π. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΟΥ

ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ
-----------
Μια χούφτα θάλασσα
κρατούσα στα δάχτυλα.

Γλύστρησε και έφυγε απαλά.
Όπως έφυγες και συ.

Τα πολύχρωμα βότσαλα που έμειναν
τα έστρωσα στο κρεβάτι
του αιώνιου ύπνου σου.

Για να θυμάσαι τη θάλασσα
των παιδικών σου χρόνων.
Και τον όμορφο κόσμο.
Που μας χάρισες.

Παναγιώτης Φ. Δαλαμάγκας

(Πολοβίτσα, 22 Ιουλίου 2001)