Ε ί μ α σ τ ε κ ά τ ι.
---------------------------

Είμαστε τα πήλινα στρατιωτάκια
της Ευθείας Γραμμής. Ταξιδεύουμε
κάθε μέρα στη Χώρα του Τίποτα.
΄Ενας μικρογράμματος λαός.

΄Ωσπου γίναμε κάτι. Οι μαθητές της Πάτρας.
΄Ενας τέλειος κύκλος Κεφαλαίων Γραμμάτων.
3ο ΛΥΚΕΙΟ ΤΡΙΠΟΛΗΣ
όπως λέμε : ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΑΙΩΝ.

Είμαστε το Κεφάλαιο της Κοινωνίας μας.
Χωρίς τη σφραγίδα μας δεν αξίζει τίποτα
κανένα χαρτί, από το Διευθυντή
και τους Καθηγητές μας,
μέχρι και κείνο το Νομάρχη,
που μας επισκέφτεται όταν έχουμε φεστιβάλ
ακολουθούμενος πάντα από τα βουβά
πρόσωπα της τραγωδίας. Το δράμα όμως
παίζεται στην καρδιά μας. Είμαστε
κάτι. ΄Ενας κόσμος γεμάτος λουλούδια, ή
μια χούφτα σπασμένα κεραμίδια,
που περιμένουν κάποιον
«εγγράμματον», που να ξέρει να διαβάζει.

Γιατί είμαστε ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ.
Ε ί μ α σ τ ε κ ά τ ι μ ε γ ά λ ο.
----------------------
Τάξη Γ΄, 3ου Λυκείου Τρίπολης.
Τρίπολη, Σεπτέμβρης 1991
(Πριν από την Αλωση).