Απορίας άξιον
----------------------
Δεν είναι που σταδιοδρόμησα
Αντί της Αλτεως
Στους τέσσερις τοίχους
Ενός πανάθλιου σχολείου.

Ούτε ακόμα είναι
Ότι τελικώς απολήψομαι
Αντί Κοτίνου
Πιστοποιητικόν Τελευτής.
Στέφανος εξ ακανθών.
Ετελεύτησεν ευδοκίμως. . . .
Ούτε που μου έλειψε ο Ιμερος Ζωής.

Γιατί,
Ο μεγάλος μου καημός
Κι αυτό που με παραζώνει
Και καίει τα σπλάχνα μου
Νύχτα και μέρα
Είναι που δεν μπόρεσα να μάθω
Αν τελικά ο Αρης κάπου
Στο δακτυλικό εξάμετρο του Ομήρου
Καταγλώτισε την Αφροδίτη.

Και δυστυχώς,
Όπως πήγαν τα πράγματα,
Δε θα το μάθω ποτέ.
(Ευθυμιοπούλου, 12-4-1995)
Για την αντιγραφή.
Παναγιώτης Δαλαμάγκας.