Η Γεννήτωρ Πόλις. Στο Γεννήτορα της Δημοκρατίας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
---------------------------------
Δεν είναι αρκετό να στήνεις ένα τιμητικό μνημείο, όπως είναι η προτομή του μεγάλου Αρκάδα Πολιτικού, που βρίσκεται στον περίβολο του Κήπου του Δικαστικού Μεγάρου Τριπόλεως. Εργο πνοής, μεταξύ των πολλών που άφησε ο Δήμαρχος Τάσος Σεχιώτης στην πόλη μας. Που είναι χαρακτηριστικά της δημιουργικής του πορείας στην Τρίπολη με την οποία είχε τόσο ταυτιστεί. Ο Σεχιώτης της Τρίπολης και η Τρίπολη του Σεχιώτη.
Μια μαρμάρινη προτομή πρέπει να έχει τα χαρακτηριστικά της άμεσης επικοινωνίας με το θεατή. Και να του δίνει, σύμφωνα και με τις αρχές οικονομίας της γλώσσας, την ταυτότητα του εικονιζόμενου και τιμώμενου προσώπου.
Όνομα και τόπος γέννησης είναι μια απλή εξωτερική περιγραφή. Δε δίνουν και δεν μπορούν να δώσουν τα ποιοτικά χαρακτηριστρικά του εικονιζόμενου, που αποτελούν την ουσία της ιστορικής του ύπαρξης. Η ουσία της ιστορίας είναι το «ΓΙΑΤΙ».
Με αυτό τον τρόπο, χαράσσοντας το σχόλιο που προτάσσουμε στο σημείωμά μας, το μνημείο περνάει στο χώρο της ιστορίας, του ιστορικού γίγνεσθαι.Με το διπλό αυτό χαρακτηρισμό και αιτιολόγηση. Γιατί, είναι: Η Πόλη που τον γέννησε. Και είναι τιμητική προσφορά σ’ αυτόν. Γιατί είναι: Ο Πατέρας της Δημοκρατίας.
Και με την ευκαιρία αυτή προσθέτουμε την πρόσκληση των Λεβιδιωτών:
«Ο Σύλλογος Λεβιδιωτών Αττικής «Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ» τελεί επιμνημόσυνη δέηση στον τάφο του Αλέξάνδρου Παπαναστασίου στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, την Κυριακή, 14 Νοεμβρίου 2004, ώρα 11.30 π.μ.. Καλείσθε να τιμήσετε με την παρουσία σας την εκδήλωση. ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ».
Το σημείωμα αυτό και η πρόταση είχαν ωριμάσει από καιρό. Τη γράφω σήμερα σαν προσωπικό χρέος και μνημόσυνο. Ελπίζω ο κ. Σωτηρόπουλος, με την ιδιότητα του Δημάρχου, να βάλει έναν απλό τεχνίτη να χαράξει τα λίγα αυτά γράμματα. Είναι ένα αναγκαίο συμπλήρωμα του μνημείου.
Βλέποντας όμως τα πράγματα από τη σκοπιά της Μεγάλης Πόλης αντιλαμβανόμαστε πως χρειάζεται κάτι περισσότερο. Μια απλή προτομή, για το δεύτερο σημαντικό πρόσωπο της Τρίπολης ( η πρωτιά ανήκει στον Κολοκοτρώνη) φαντάζει μικρή για το μέγεθος του Α. Παπαναστασίου. Το σπίτι που γεννήθηκε (βρισκόταν στην οδό ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Ε΄ , απέναντι από το Επισκοπείο), «εξαφανίστηκε» στη διάρκεια της Πρώτης Δημαρχίας Δ. Σωτηρόπουλου. Η πολυκατοικία που οικοδομήθηκε στη θέση του κατεδαφισμένου σπιτιού, παραμένει ένα «ΒΩΒΟ ΜΝΗΜΕΙΟ». Σιωπής, Ενοχής και Αγνοιας!
Χρέος της Δημοτικής Αρχής είναι να μελετήσει τα δύο συγκεκριμένα σημεία μνήμης του Α. Παπαναστασίου, του σπιτιού που γεννήθηκε ο ίδιος και του χώρου που φιλοξενεί την προτομή του. Και να τα αναδείξει όπως ταιριάζει στην Πόλη και τον Ανδρα.
Παναγιώτης Φ. Δαλαμάγκας