Η ΕΥΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΩΝ
(Δέηση)
----------------------------
Ο πυρωμένος ήλιος μέθυσε
Τα Χαμομήλια του Κάμπου.
Παθιασμένα τα χείλη σου
Ανοιξαν και αποκοιμήθηκαν
Οι κόκκινες ρόγες των κερασιών.
Ανάμεσα στα μεστωμένα στάχια
Το κορμί σου δέεται
Για την ευφορία των καρπών της Γής.
Αυτή η τελετή δεν έχει Αρχή
Ούτε τέλος
(1993)