ΑΡΚΑΔΙΚΟΣ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ
Η ΩΔΗ
Α΄ Πάροδος ή Παράκλητος
Κείμενο: .Παναγιώτης Φ. Δαλαμάγκας
----------------------
Ε Ι Σ Α Γ Ω Γ Η
-------------------------
H Aρκαδία
είναι που χάρισε στο Μεγάλο Ποιητή τον μεγάλο πολυμήχανο Οδυσσέα. Και ο Ποιητής τον μετασχημάτισε στον ήρωα των ομηρικών επών που γνωρίζουμε.

Η Αρκαδία
των Σιληνών και Σατύρων ενώνεται στην Κόρινθο με το Διθύραμβο για να μας δώσει στην Αθήνα το μοναδικό δημιούργημα του αρχαίου κόσμου, την Τραγωδία.

Η Αρκαδία
της συνέχειας των πολιτισμών και της αιώνιας θεότητας. Με την τεχνολογική ανάπτυξη, από την γ΄ χιλιετία π.Χ., όπου η Προμηθεϊκή πυρά ενώνεται με το Λύκαιο Δία και τον Αρκαδικό θεό Πάνα, αλλά και τον Απόλλωνα ήλιο της Αρκαδικής μουσικής( προς ευγενισμόν ψυχών και σωμάτων).

Ο Λύκαιος Δίας
αναβιώνει και πάλι στο δεύτερο τόπο λατρείας του, την Τεγέα, πάνω στην αρχαία αγορά και δίπλα στο Λόφο του Κλαρίου Διός, της Κοινής Εστίας των Αρκάδων όλου του κόσμου. Στο κέντρο της περίφημης «Αρκαδικής Ορχήστρας»
με τον κύκλιο χορό των Αρκαδικών βουνών, που την περιβάλλουν, και που ενέπνευσαν το μεγάλο οραματιστή της Αρκαδικής Ενότητας και του χώρου που μας φιλοξενεί, το Θηβαίο Επαμεινώνδα, να αποκαλέσει και το Βοιωτικό Πεδίο «Ορχήστρα Πολέμου».

Η Αρκαδία του Λυκαίου Διός
είναι που υποδέχεται το Μάρτιο του 1996, το 2000 και το Μάρτιο του 2004 την Ολυμπιακή Φλόγα στη μεγάλη της πορεία ειρήνης.

Η
«ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΑΡΚΑΔΙΚΟ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟ»,
που ακολουθεί, είναι ένας ύμνος σ’ αυτήν την Αρκαδία της συνέχειας των πολιτισμών και της αιώνιας πολιτιστικής παράδοσης.

Το Φως εκ Φωτός
και της σύγχρονης χριστιανικής πίστης, παράδοσης και λατρείας.
Η ΩΔΗ
Α΄ Πάροδος ή Παράκλητος

ΧΟΡΟΣ:. Σ σσσσσς----
ΠΡΩΘΙΕΡΕΙΑ:.: Εύφημα φώνει { _ _ _ }.
ΚΟΡΥΦΑΙΑ:.. Εκάς { _ }. Εκάς { _ _ _ }.
Χ.......Μακράν απελθέτω η λάμψις { _ _ _ }
και η βροντή των κεραυνών του Ολυμπίου Διός { _ }.
Τον πολυάκτινον αστερισμόν του φωτοστεφάνου της Καλλιστώς { --}
της Αρκαδικής ΄Αρκτου { _ }
και το Απολλώνιον φως { _ }
του Λυκάονος των Αρκάδων αιτούμεθα { _ _ _ }.
Κ........Λύκιε Ζευ { _ } ,
Δίδυμε του Απολλωνίου φωτός του Ηλίου { _ _ _ },
κάτελθε επί ζείδωρον Γαίαν Αρκάδων { _ }
και φώτισον { _ }
ευγενείς αγώνας { _ }
και αγαθά έργα Ειρήνης { _ _ _ }.
Χ........Ειρηνοδρόμε Λύκιε Δία { _ _ _ },
δείξε στους ανθρώπους και τα ΄Εθνη { _ }
τον ωραίον δρόμον της Αρετής { _ _ _}
και φέρε μας σκέπη { _ }
την σεμνήν Κόρην σου { _ _ _ },
την Αλεάτιδα του κακού Αθηνά { _ }
πυρφόρον και πυροφόρον { _ _ _ }.
Κ........Δια να λάμψει και πάλιν { _ }
το πρόσωπον της Τεγεάτιδος Κόρης { _ _ _ }
καθώς ο θαυματοποιός Γλύπτης την εποίησε { _ }
Αθάνατον Θεάν Υγείαν { _ _ _ }.
Χ..... Ζωοδόχος Πηγή η Τεγεάτις Γη { _ _ _ }
έτεκεν φως { _ }
εις το Ιερόν τούτο Τέμενος { _ _ _ }
των Μουσών { _ },
των Δρυάδων { _ },
και των Αγγέλων { _ _ _ },
καθώς στήνεται ο ασταμάτητος χορός { _ _ _ }
των στοιχείων της φύσεως { _ }
και των θαυμάτων του Ουρανού { _ _ _ }.
Και η Νέα Ιέρεια { _ },
κορυφαία βακχικού χορού { _ _ _ }
επαναλαμβάνει κάτωθι του ιλαρού φωτός των Πλατάνων { _ }
τον βαθυστόχαστον Απολλώνιον χρησμόν { _ _ _ }
Κ..... Δώσω σοι Τεγέην { _ _ _ }
ποσσίκροτον ορχήσασθαι { _ _ _ }
Χ.......Θα σου δώσω την Τεγέα να χορέψεις { _ }
χτυπώντας δυνατά τα πόδια στη γη { _ _ _ }
αλλά και σηκώνοντας τα χέρια ψηλά στον Ουρανό { _ _ _ }
με την πύρινη δάδα { _ }
που φωτίζει { _ }
τα αμιλλητήρια σώματα { _ _ _ }
και τις φλεγόμενες για τη νίκη ψυχές { _ _ _ }.
Κ.... Δ-Ω-Σ-Ω Σ-Ο-Ι Τ-Η-Ν Ο-Ι-Κ-Ο-Υ-Μ-Ε-Ν-Η-Ν Α-Π-ΑΣΑΝ
Π-Υ-Ρ-Φ-Ο-Ρ-Ο-Ν Ο-Ρ-Χ-Η-Σ-Α-Σ-Θ-Α-Ι { _ _ _ }.
Δώσω σοι την Οικουμένην άπασαν { _ _ _ }
πυρφόρον ορχήσασθαι { _ _ _ }.
Χ..... Θα σ’ αφήσω να χορέψεις { _ }
με ολόκληρον την πυρφόρον Οικουμένην { _ _ _ },
που κρατά στα χέρια της { _ }
την φλόγα του Ο λ υ μ π ι σ μ ο ύ { _ _ _ }.
Κ..... Στήτε καλώς { _ }
και δεύτε λάβετε φως { _ _ _ }
εις εξαγνισμόν ψυχών και σωμάτων { _ _ _ }.
Χ...... Στήθι Ουρανοδρόμε ΄Ηλιε { _ }
και στείλε αιώνιον το φως σου { _ _ _ }
εις αυτόν τον Βωμόν { _ }
της Αιωνίας Ειρήνης { _ _ _ }.
Κ...... Φώτισον τους δρόμους της Οικουμένης { _ _ _ }
και τον αγώνα τον καλόν { _ }
ανθρώπων και λαών { _ _ _ }.
Χ...... Και φύλαξον { _ }
την Ιεράν Τεγεάτιδα { _ _ _ }
την Μητρόπολιν του φωτός του Ολυμπισμού { _ _ _ },
όπου το σπέρμα μιας απλής Ιδέας { _ }
έβλαστεν { _ }
και εγένετο φως { _ _ _ }
Κ..... Μέγας γόνος αιωνίου φωτός { _ _ _ } Χ.... Φως εκ φωτός.
Κ..... Σ’ αυτό τον Ιερό Βωμό,
όπου μια καινούργια Αγία Τράπεζα υψώνεται.
Χ ..... Σ’ αυτό το Ιερό Τέμενος
της Γλυκυτάτης Θεοτόκου
Κ...... όπου έστησε μεγαλόπρεπο
τον επίγειο θρόνο της,
Χ.......πάνω στο Αρχαίο Θέατρο της Τεγέας.
Κ.......Κατ’ εικόνα και ομοίωσιν
των θεμελίων του Ουρανού.
Χ...... Στη λατρεία της Αιώνιας Θεότητας,
Κ........και της συνέχειας του Ελληνισμού.
Χ........Στη λατρεία της ανθρώπινης ευγένειας,
Κ........Κατ’ εικόνα και ομοίωσιν Θεού.
Β΄ Έξοδος ή Θεοφάνεια.
Κ. ΄Αμμες δε, εν Δάμω Τεγεατάν,
Χ. Και εμείς εδώ, στην Ιερή Πόλη των Τεγεατών
Κ. ΑΛΕΑΙΑ θύσαντες και ΑΛΩΤΙΑ θέντες,
X. Που στήσαμε το Μεγάλο Πανηγύρι των Αλεαίων και τους Αθλητικούς Αγώνες των Αλωτίων.
K. Λισσόμεθα Λύκαιον Δία πέμψαι ιερόν δίδυμον γένος αιετών
ένθα τοι γαίης ούροι κέαται.
Χ. Παρακαλούμε το Λύκαιο Δία να στείλει τους Δίδυμους Αετούς
του εκεί που βρίσκονται τα όρια της Γης,
Κ. ΄Ενθα τοι νέοι δόμοι γένους Αρκάδων έασι,
Χ. Εκεί που βρίσκονται νέες κατοικίες των Αρκάδων.
Κ. Πάσι τε σημήναι Πάνα ζώντα και κορδακίζοντα.
Χ. Και σ’ όλους να διαλαλήσουν πως ο ΠΑΝΑΣ ζει
και χορεύει τον τρελό παιχνιδιάρικο χορό της ζωής.
Κ. Καθ’ ιερά κάρηνα Αρκαδικού Ολύμπου.
Χ. Στις Ιερές Κορυφές του Αρκαδικού Ολύμπου.
Κ. Φρίττομεν ταν ιεράν φλόγαν ορώντες
Λύκαιον ΄Ορος αυγάζουσαν
και Απόλλωνα Επίκουρον εγείρουσαν
Αρκάσιν επικουρήσαι.
Χ. Και αντικρίζουμε με δέος την Ιερή Φλόγα να καταυγάζει το Λύκαιο ΄Ορος και να ξεσηκώνει το Συμπαραστάτη Απόλλωνα να συμπαρασταθεί στους Αρκάδες.
Κ. Καμείς χαίροντες χαράν μεγάλην, βοώμεν:
Χ. Ο Λυκάονας ξαναχτίζει μια ανθρώπινη πόλη.
Κ... Η ΑΡΚΑΔΙΑ ΖΕΙ. Χ...... Ο ΠΑΝΑΣ ΖΕΙ.
Κ. Και χορεύει με τις φωτιές τ’ Αϊ Γιαννιού
και των Αρκάδων ποιμένων.
Χ. Πηδώντας από κορφή σε κορφή
μαζί με τις πρώτες ακτίνες του Απόλλωνα ΄Ηλιου,
που ακτινοβολούν στους Αϊ Λιάδες των Αρκαδικών Βουνών .
Κ. Καθώς ανεβαίνουν μικροί Απόλλωνες
με το φωτεινό τους άρμα στον ουρανό.
Χ. Και πλάι τους το Μυθικό Οδυσσέα
να μπήγει το κουπί του στη γη ,
Κ. Τον αθηρηλοιγόν των Αρκάδων.
Χ. Και ακούμε στο ρυθμό της ζωής
τ’ αμόνι και το πελέκι,
Κ. Καθώς ο Αρκάδας ο Πολυμήχανος
ξαναχτίζει στο Βορειο ΄Ορος ,
Χ. Την Ιερή των Αρκάδων Κορυφή,
Κ. Το Ναό της Δέσποινας Σώτειρας και του Ποσειδώνα ,
Χ. Την Κοινή Εστία των Αρκάδων όλου του Κόσμου .
Κ. Την Κοινή Εστία των Ανθρώπων ενός Ανθρώπινου Κόσμου.
ΠΡΩΘ.: Άμμες δε,χαίροντες χαράν μεγάλην βοώμεν:
Κ.Χ : ΑΡΚΑΔΕΣ ΕΣΜΕΝ. AΡΚΑΔΕΣ ΕΣΜΕΝ. ΑΡΚΑΔΕΣ ΕΣΜΕΝ.
ΠΡΩΘ: Όλοι Αρκάδες Είμαστε!