ΔΙΠΛΟ ΣΟΝΕΤΟ
Εμπρός κι Εμείς
---------------
Πάνω απ’ την Πίνδο και πάλι
Της Τιμής οι καινούργιοι φρουροί
Απαντάμε εμείς σαν μεγάλοι
Στων εχθρών τη δειλή προσταγή.

Ξανανθίζουν της δάφνης οι κλώνοι
Και φουντώνουν παντού οι μυρτιές
Μία σκέψη το νου γιγαντώνει
Να στεφθούμε κι εμείς νικητές.

Εμπρός. Εμπρός η νεότης
Της παλιάς μας της δόξας της πρώτης
Ας γενούμε, εμπρός, ουραγοί.

Την ασπίδα, Σπαρτιάτισσες μάνες,
Κι ας ηχήσουν καινούργιοι παιάνες
Με τον ήχο τους σ’ όλη τη γη.

Μιας Παλιάς Διαθήκης εμείς κληρονόμοι
Σε καινούργιο ναό για προσκύνημα πάμε
Με το βήμα αργό, που της φύσης οι νόμοι
Στης καρδιάς μας το σθένος μπροστά δε χωράνε.

Της παλιάς Σαλαμίνας διαλάμπει η δόξα
Και μιας νέας ηχούν απ’ το «Ίτε….» οι βράχοι
Απ’ την πρώτη σημαία να μείνει μια λόξα
Να την κάμει βωμό η γενιά όπου θα ’ρθει.

Εμπρός. Εμπρός η νεότης
Της παλιάς μας της δόξας της πρώτης
Ας γενούμε, εμπρός, ουραγοί.

Την ασπίδα, Σπαρτιάτισσες μάνες,
Κι ας ηχήσουν καινούργιοι παιάνες
Με τον ήχο τους σ’ όλη τη γη.

(Παιδαγωγική Ακαδημία Τρίπολης, 1952)